எம்.டி வாசுதேவன் நாயர் எழுதிய திரைக்கதைகளுள் ஒன்று பெருந்தச்சன். அவர் எழுதிய திரைக்கதை வடிவம் ஸ்ரீபதி பத்மநாபன் அவர்களால் தமிழில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டு புத்தக வடிவமாக கிடைக்கிறது. புது எழுத்து பதிப்பகம் வெளியிட்டிருக்கிறது.
பதினைந்து வருடங்களுக்கு முன்பு முதன் முதலாக ‘பெருந்தச்சன்’ படத்தினைப் பார்க்கும் வாய்ப்பு கிடைத்தது. அப்போது பார்த்த மனநிலைக்கும் இப்போது பார்ப்பதற்கும் நிறைய வேறுபாடுகள் இருந்தன.
இலக்கியம் படைப்பவர்கள் வேறு திரைக்கதை ஆசிரியர்கள் வேறு, இரண்டுக்குமான அடிப்படை, கற்பனையை எழுத்தில் கொண்டு வருவது தான் என்றாலும், இலக்கியமும், திரைக்கதையும் வடிவத்தில் வெவ்வேறு வகைப்பட்டவை. இவை இரண்டிலுமே மேதைகளாக இருந்தவர்கள் வெகு சிலர் மட்டுமே. அவர்களில் எம்.டி.வாசுதேவன் நாயரை முக்கியமானவராகக் கொள்ளலாம். ஒரு இலக்கியவாதி திரைக்கதையாசிரியராக மாற்றம் கொள்ளும்போது ஏற்படும் சிக்கல்களை இவரது திரைக்கதைகளை பார்க்கவியலாது என்பதே அவர் மீது கொண்டிருக்கிற பிரமிப்பு.
அவர் எழுதிய ‘நாலுகெட்டு’, ‘இரண்டாம் இடம்’ ‘காலம்’ நாவல்கள் குறித்து யோசிக்கும்போது எம்டிவியின் நாவல் வடிவத்துக்கும் அவரது திரைக்கதை பாணிக்கும் ஒரு நெருக்கம் இருப்பதை உணரமுடிகிறது. அவர் காட்சியின் வழியாகவும் ஒலிகளாகவும் நமக்கு ஒன்றை சொல்கிறார். இது திரைக்கதை யுத்திக்கு அணுக்கமானது.
Support authors and subscribe to content
This is premium stuff. Subscribe to read the entire article.
